W kronice parafii w Pustelniku czytamy:
" 22 października 1843 roku staraniem ks. proboszcza Tomasz Mościckiego, ofiar parafialnych i hojnej pomocy hrabiego Stanisława Grabowskiego stanął kościół"
Wikipedia (między innymi):
"W latach (1821-1832) był ministrem oświaty i wyznań w Królestwie Kongresowym. Znajdując się pod wpływem konserwatywnego katolickiego duchowieństwa, wywierał szkodliwy wpływ na tym stanowisku na poziom oświaty w kraju - nazywano go "ministrem ociemnienia publicznego"
Stanisława Grabowski (ulubiony) syn króla Augusta Poniatowskiego który fundował poprzedni kościół w Pustelniku był właścicielem posiadłości w Krubkach - Górkach - (parafia Pustelnik) gościł tam między innymi przyszłego cara Rosji
Źródło:
Park krajobrazowy o powierzchni 10 ha, z kolistym stawem, został założony na przełomie XVIII i XIX w. Posiadłość należała do rodziny Grabowskich, a następnie Arkuszewskich.
Elżbieta Grabowska była żoną ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego – z tego związku (małżeństwo morganatyczne– małżeństwo zawarte przez członka rodu arystokratycznego lub dynastii z osobą uznawaną za będącą niższego stanu, która poprzez związek ten nie zmienia swego stanu, tj. nie uzyskuje awansu społecznego, a potomstwo z tego związku nie ma praw do nazwiska, tytułów, funkcji i dóbr dziedziczonych w rodzinie małżonka wyższego stanem.) urodziło się czworo dzieci – jedno zmarło w dzieciństwie. Michał zginął w 1812 r. w Smoleńsku walcząc w szeregach wojsk Księstwa Warszawskiego. Stanisław Grabowski, najbardziej ukochany przez króla trzeci syn – minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego Królestwa Kongresowego w latach 1818-1831, przejął majątek w Krubkach Górkach i wybudował tutaj drewniany dwór.
W Krubkach Górkach, wtedy zwanych Gorkami, w 1821 r. odwiedził kuzyna car Rosji Aleksander I Pawłowicz Romanow, syn Pawła I, który jak twierdzą niektórzy historycy, był dzieckiem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i carycy Katarzyny.
Stanisław Grabowski żył do 1847 r. Ponieważ nie dbał o majątek i zadłużył posiadłość w Krubkach Górkach, została ona sprzedana za długi. Dwór przez niego wybudowany uległ zniszczeniu. Kiedy posiadłość przeszła w ręce rodziny Arkuszewskich, ta zbudowała tutaj dwór murowany z cegły kawęczyńskiej.
W dniach 27-29 września 1939 r. przebywał w Krubkach mjr Henryk Dobrzański ps. Hubal. Z pozostałości 102 i 110 Pułku Ułanów sformował on tu swój oddział w sile 180 ludzi. Jego Oddział Wydzielony Wojska Polskiego stał się pierwszym oddziałem partyzanckim II wojny światowej, który walczył do końca czerwca 1940 r., zwyciężając w kilku potyczkach z Niemcami. Legendarny dowódca zginął 30 kwietnia 1940 r. koło wsi Studzianna. Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Wojennego Virtuti Militari i awansowany do stopnia pułkownika.
W Krubkach Górkach tuż obok parku dworskiego odbyła się największa trwająca od 30 lipca do 12 sierpnia 1944 r. radziecko-niemiecka bitwa pancerna. W okolicach pozostało po niej ok. 700 spalonych czołgów. Wtedy spłonął dwór Arciszewskich, a jego mury zostały rozebrane przez okolicznych mieszkańców.
Na początku XXI w. posiadłość kupił prof. Witold Modzelewski. W latach 2003-2005 wybudował dwór będący odtworzeniem drewnianego dworu Stanisława Grabowskiego. Na terenie parku powstała architektura krajobrazowa, oczka wodne, został zbudowany łuk triumfalny i świątynia tolos.
We wrześniu 2002 r. na terenie parku odsłonięto obelisk upamiętniający majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” – na kamieniu wyryte zostały słowa: „Pamięci tych, którzy w obliczu klęski nie ustali w walce”. Co roku w rocznicę pobytu majora Henryka Dobrzańskiego w Krubkach Górkach odbywają się uroczystości upamiętniające to wydarzenie.
Obecnie trwa budowa pałacu – wiernej kopii pałacu wybudowanego ze środków Stanisława Augusta Poniatowskiego dla ukochanego syna Stanisława Grabowskiego na Grodzieńszczyźnie. Pałac został doszczętnie zniszczony w czasie I wojny światowej. We wrześniu 2013 r. otworzył swoje podwoje dla gości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz